Witamy w 10. miesiącu ciąży! W 37 tygodniu wychodzisz na ostatnią prostą w ciąży. Jeżeli nie możesz się doczekać porodu i ciąża już Cię męczy, to witaj w doborowym towarzystwie. Wiele kobiet na tym etapie z utęsknieniem wypatruje już zakończenia. Niektóre dzieci znajdują się jeszcze w położeniu miednicowym, co oznacza, że siedzą w brzuchu pupą do dołu — zdradzimy Ci tu, z czym się to wiąże i jakie są szanse, by Twoje maleństwo przyszło na świat faktycznie w obliczonym terminie porodu!
Płód mierzy ok. 48 cm (ciemię–pięty) i waży ok. 2800–2900 gramów.
Niezbędna do oddychania substancja, „surfaktant” jest teraz wytwarzana przez płuca w takich ilościach, że Twoje dziecko potrafiłoby samodzielnie oddychać poza macicą. Surfaktant troszczy się o to, by pęcherzyki płucne nie zapadały się po wydechu — w przeciwnym razie wdech byłby niemożliwy lub bardzo utrudniony.
Twoje dziecko jest teraz mniej więcej wielkości dyni zwyczajnej.
Maluszek częściej i dłużej pozostaje teraz w fazie czuwania i mruga oczami. Już widzi, ale obraz jest pozbawiony ostrości, ponieważ nerw wzrokowy będzie się rozwijał jeszcze miesiąc po porodzie.
Jelita dziecka wypełnia „meconium”: to pierwszy stolec, składający się z resztek wód płodowych, martwego naskórka i żółci. Ma niemal czarny kolor, dlatego nazywamy go też „smółką”. Zazwyczaj pierwszy stolec jest wydalany w pierwszych dniach po porodzie. W sytuacjach stresujących (np. przy zaciśnięciu pępowiny) może się zdarzyć, że dziecko wydali smółkę tuż przed lub w trakcie porodu do wód płodowych. Przybierają one wówczas kolor zielony. Jeżeli tak się stanie, podczas porodu bardzo dokładnie monitoruje się stan dziecka, by zapobiec dalszym komplikacjom.
U niektórych kobiet wskutek zmian hormonalnych pojawiają się plamienia lub zabarwiony na czerwono-brązowo śluz szyjkowy. Może to mieć różne przyczyny, dlatego ważne, aby zachować czujność. Jeżeli zauważysz więcej niż kilka kropli krwi albo jasnoczerwoną, świeżą krew, powinnaś dla pewności skontaktować się ze swoim lekarzem. Niekiedy objawy są sygnałem (rzadko) odklejającego się łożyska, albo innego powikłania.
Ciemnoczerwone lub brązowawe plamienie może z kolei wskazywać na odchodzenie czopa śluzowego. Mówi się wówczas o „plamieniu przedporodowym”. Szyjka macicy robi się ponadto bardziej miękka i wrażliwa, przez co plamienie niekiedy wywołane jest także przez współżycie.
Poród może rozpocząć się w każdej chwili, dlatego należy obserwować, czy nie pojawia się krwawienie lub wodnista wydzielina. Prawie wszystkie dzieci rodzą się pomiędzy pełnym 37. a pełnym 42. tygodniem ciąży. Ale tylko nieliczne przychodzą na świat dokładnie w wyliczonym terminie!
Co oznacza ułożenie miednicowe?
Obecnie Twoje dziecko powinno już być obrócone głową w dół, w pozycji gotowej do porodu. Około 4% dzieci pozostaje jednak w pozycji siedzącej z pupą skierowaną do dołu. Niekiedy ma to przyczyny anatomiczne (np. budowa miednicy matki, kształt głowy dziecka, nieprawidłowy stosunek wielkości dziecka do wielkości miednicy lub nieprawidłowa budowa macicy) lub jest związane z pępowiną — z reguły nie da się jednak jednoznacznie określić powodu.
W wielu przypadkach przy położeniu miednicowym zaleca się cesarskie cięcie. Wynika to między innymi z faktu, iż w tej pozycji główka dziecka nie uszczelnia miednicy mamy, przez co może dojść do niebezpiecznego wypadnięcia pępowiny. Ogólnie rzecz biorąc w tej sytuacji zwiększa się też nieco ryzyko niedotlenienia przy porodzie. Poza tym poród miednicowy wymaga też specjalistycznej wiedzy ze strony personelu położniczego — obecnie jest o nią coraz trudniej w związku z rosnącą liczbą cięć cesarskich. Są jednak kliniki specjalizujące się w położeniu miednicowym, które w zależności od dokładnego ułożenia dziecka umożliwiają poród siłami natury. Należy pamiętać, że cięcie cesarskie też niesie ze sobą pewne zagrożenia, a poród drogą pochwową niesie wiele korzyści dla matki i dziecka.
Przy położeniu miednicowym wyróżnia się szczegółowo dalsze pozycje, wpływające na zaplanowanie porodu:
Przy położeniu miednicowym można spróbować obrócić dziecko z zewnątrz. Oznacza to, że położne i/lub lekarze starają się obrócić dziecko, wywołując określony ucisk na brzuch. Ponieważ tego typu zabieg może spowodować komplikacje, obrót zewnętrzny wykonuje się zazwyczaj w szpitalu, dokładnie monitorując matkę i dziecko. Manewr ten wymaga wystarczającej ilości miejsca w macicy — dlatego należy przeprowadzić go najpóźniej w okolicach 37. tygodnia ciąży.
Ale nawet jeśli się nie uda, na szczęście dostępne jest cesarskie cięcie i coraz więcej szpitali dokłada starań, by zapewnić matce i dziecku wspaniałe przeżycia także podczas takiego porodu. Placówki przyjazne karmieniu piersią na przykład bardzo dbają o to, aby natychmiast umieścić noworodka na piersi kobiety, wspierając nawiązanie między nimi więzi. Co więcej, wyjątkowej relacji nie buduje jeden moment — więź między rodzicami a dziećmi rozwija się z czasem i poprzez częste przytulanie. Nieważne jak przebiegał poród!
Photo Credits: Shutterstock
Źródła:
Your Pregnancy Week by Week, Prof. Lesley Regan, DK Limited, London, 2019, pp. 269 f.