Wszystko gotowe na poród (przynajmniej u dziecka)! W 36 tygodniu ciąży Twoje dziecko jest w pełni rozwinięte. Zniknął meszek pokrywający jego ciało i pozostały zaledwie resztki mazi płodowej. Tutaj dowiesz się, po czym poznać, że Twoje dziecko zsunęło się już głębiej do miednicy i jak poradzić sobie ze strachem przed porodem!
Płód mierzy ok. 47 cm (ciemię–pięty) i waży ok. 2600 gramów.
Jego stopy mają ok. 7 cm długości.
Nie ma już zbyt wiele do roboty poza — o czym zapewne już wiesz — przybieraniem na wadze! Twojemu maleństwu brakuje około 1 kg do osiągnięcia wagi porodowej. Jednak w tej kwestii jest bardzo wiele indywidualnych odchyleń. Nie da się stwierdzić, co należy uznać za „normalne”, nie znając tła (np. predyspozycji genetycznych lub przebiegu ciąży). Dzieciom o większej wadze łatwiej jest w razie porodu przedwczesnego — ale od tego momentu Twoje maleństwo byłoby już późnym wcześniakiem, prawdopodobnie zdolnym do życia bez pomocy medycznej.
Twoje dziecko jest teraz mniej więcej wielkości papai.
Powinno już być ułożone w miednicy głową w dół. Niektóre dzieci na tym etapie zsuwają się już głębiej do miednicy — zmienia się wówczas kształt brzucha, który „wisi” znacznie niżej. Jeżeli podczas badania lekarz stwierdzi, że maluszek „zszedł do miednicy”, oznacza to, że: jego głowa spoczywa niżej na Twoich kościach miednicznych. To korzystne, gdy poród rozpocznie się od pęknięcia pęcherza owodniowego, ponieważ wówczas pępowina nie może się już zakleszczyć między głową a otworem miednicy. Mowa tu o „wypadaniu pępowiny” i komplikacji porodowej, która może stanowić zagrożenie dla życia dziecka.
Jeżeli dziecko nie zsunęło się jeszcze do miednicy, w razie odejścia wód kobieta musi się natychmiast położyć i zostać przetransportowana do szpitala w pozycji leżącej.
Jak się czujesz w 36 tygodniu ciąży?
Jeszcze 4 tygodnie do wyliczonego terminu porodu! Robi się poważnie i u wielu kobiet po głowie krąży myśl:
Co zrobić, jeśli boję się porodu?
Wszyscy mówią o WYDARZENIU w życiu kobiety. Być może słyszałaś już opowieści o porodach w gronie znajomych lub rodziny, albo czytałaś je na forach internetowych. Mogą one dodawać odwagi — ale czasami także wzmagać lęk. Z reguły na lęk przed porodem składają się różne „troski”: np. obawa przez bólem, przed nieznanym, przed szpitalem, cięciem cesarskim, noworodkiem, nową rolą rodzica. Jeśli wiesz, co Cię martwi, porozmawiaj o tym ze swoim partnerem. Dużą ulgą może być także skorzystanie z porady lekarza lub psychologa. Jeżeli w Twojej okolicy dostępna jest opieka położnej, będzie to znakomity adres do rozwiązania mniejszych i większych trosk związanych z porodem.
Jeśli chodzi o skurcze porodowe, to każda kobieta odczuwa je inaczej. Na pewno strach może wzmagać bóle. Dlatego od dawna w opiece okołoporodowej stosuje się techniki relaksacyjne jako skuteczną metodę redukowania bólu. Zaliczają się do nich np. ćwiczenia oddechowe i techniki z zakresu hipnozy.
Jak najlepiej przygotować się do porodu?
Korzysta się z tych technik w metodzie „hypnobirthing”, a także w szkołach rodzenia i na kursach jogi dla kobiet w ciąży, gdzie uczy się różnych sposobów aktywnego odprężenia i „współpracy ze skurczami”. Oferta tego typu zajęć jest bardzo różna w poszczególnych regionach — poszukaj informacji, co jest dostępne w Twojej okolicy i co będzie Ci najbardziej odpowiadało.
Twój lekarz może także poinformować Cię o możliwościach zredukowania bólu przy porodzie — dobre jest wszystko, co zmniejszy Twój strach — a do tego zalicza się także odpowiednia informacja. Wielu kobietom pomaga zapoznanie się ze szpitalem lub miejscem porodu, dzięki czemu czują się pewniej.
Często strach wynika z poczucia utraty kontroli. Kobieta w nieznanej sobie sytuacji trafia między obcych ludzi w szpitalu — dlatego im więcej poczucia kontroli można zapewnić mamom w związku z porodem, tym są z reguły pewniejsze i bardziej zrelaksowane. O tym, jak najlepiej to osiągnąć, opowiadają liczne książki poświęcone tematowi „świadomego porodu” — być może to warta uwagi lektura na ostatnie tygodnie?
Poza tym w ramach przygotowań warto rozpisać plan porodu. Może on zawierać wskazówki dla personelu towarzyszącego Ci przy porodzie — np. w jakim zakresie ma być obecny Twój partner, czy chcesz skorzystać ze znieczulenia zewnątrzoponowego, czy dziecko po porodzie ma być od razu położone na Twoim ciele (bez mycia i wnikliwych badań).
Ostatecznie to jedna z kluczowych, a także najtrudniejszych kwestii — nie tylko przy porodzie, ale także ogólnie: uświadomić sobie, co naprawdę dla kogoś jest ważne.
Photo Credits: Shutterstock
Źródła:
Your Pregnancy Week by Week, Prof. Lesley Regan, DK Limited, London, 2019, pp. 266 f.