Alles is klaar voor de bevalling (in ieder geval bij de baby)! In de zesendertigste week van de zwangerschap is je kindje helemaal ontwikkeld. Het lanugohaar is verdwenen en van het huidsmeer is nog maar een klein beetje over. Hoe je kunt herkennen of je baby al in het bekken is gegleden, waarom dat van belang is en hoe je met bevallingsangst om kunt gaan, lees je hier!
De foetus is ongeveer zevenenveertig centimeter groot (top tot teen) en weegt zo'n zesentwintighonderd gram. De voetjes zijn nu circa zeven centimeter lang.
Veel valt er niet meer te doen, afgezien van het toenemen in gewicht (dit wist je waarschijnlijk al wel)! Je kindje heeft nog zo'n kilo nodig om op zijn/haar streefgewicht te komen voor de geboorte. De marge die hierbij wordt aangenomen, verschilt nogal per baby. Wat ‘normaal’ is, valt zonder context niet te zeggen. Dat hangt bijvoorbeeld af van het verloop van de zwangerschap en de erfelijke aanleg. Zwaardere kindjes hebben het eenvoudiger als ze te vroeg worden geboren. Zou je nu komen te bevallen, dan spreken we al van een ‘late vroeggeboorte’ en zou je kindje hoogstwaarschijnlijk zonder medische hulp levensvatbaar zijn.
Je baby is nu ongeveer zo groot als een papaja.
De baby zou nu met het hoofdje naar beneden in het bekken moeten liggen. Sommige kinderen zijn nu al diep in het bekken gegleden. Soms past de buikvorm zich dan nog aan en voel je dat je babybuik verder naar beneden ‘hangt’. Als bij een onderzoek wordt vastgesteld dat je kleintje is ‘ingedaald’, betekent dat dat het hoofdje nu nog verder naar beneden ligt op je bekkenbodem. Dit is voordelig als de geboorte begint met het breken van de vliezen, omdat de navelstreng dan niet meer ingeklemd kan raken tussen het hoofd en de bekkenbodem. Hierbij spreken we een zogeheten ‘navelstrengprolaps’ (uitzakking van de navelstreng). Dit is een complicatie die levensgevaarlijk voor het kind kan zijn.
Als het hoofd van de baby nog niet diep in het bekken zit, moet de zwangere vrouw bij het breken van de vliezen onmiddellijk gaan liggen en liggend naar het ziekenhuis worden gebracht.
Nog maar vier weken tot je bent uitgerekend! Het komt langzaamaan erg dichtbij. Bij veel zwangere vrouwen spoken dezelfde gedachten door het hoofd:
Wat te doen bij bevallingsangst?
ledereen heeft het altijd over dé gebeurtenis van je leven als vrouw. Misschien heb je vanuit de vrienden- of kennissenkring al wat gehoord over bevallingen of erover gelezen op een internetforum. Dit kan je opvrolijken, maar het kan ook de angst aanwoekeren. Bij bevallingsangst gaat het eigenlijk om een combinatie van afzonderlijke ‘zorgen’, zoals de pijn, het onbekende, het ziekenhuis, een keizersnede, de pasgeborene en de nieuwe rol als ouders. Als je weet waar je je zorgen over maakt, kun je het hierover hebben met je partner. Ook psychologisch advies of doktersondersteuning kan voor veel verlichting zorgen. Als je bij jou in de buurt gebruik kunt maken van verloskundige zorg, is dat een perfecte plek om al je grote en kleine zorgen rondom de bevalling te uiten.
Wat betreft de pijn die je voelt tijdens de weeën: voor elke vrouw voelt dit weer anders aan. Wat vaststaat, is dat angst pijn kan verergeren. Vandaar dat men in de verloskundige zorg al geruime tijd gebruik maakt van ontspanningsmethodes om op effectieve wijze de pijn te verzachten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan ademhalingsoefeningen en hypnosetechnieken.
Hoe bereid je je het beste op de bevalling voor?
Bij ‘hypnobirthing’ worden de hierboven vermelde middelen ingezet, maar ook bij bevallingscursussen en zwangerschapsyoga worden verscheidene hulpmiddelen aangereikt voor actieve ontspanning en het ‘weeënwerk’. Het aanbod verschilt nogal per regio. Je kunt het beste even kijken wat er mogelijk is in jouw omgeving en wat het beste bij je past.
Je huisarts kan je misschien nu ook inlichten over de mogelijke opties voor pijnstilling bij de geboorte. Alles wat je minder angstig maakt, helpt. Ook informatie draagt daaraan bij. Veel vrouwen vinden het prettig om alvast een beetje kennis te maken met het ziekenhuis of de plek van de bevalling, zodat ze zich meer op hun gemak voelen.
Vaak draait het om een gevoel dat je de controle verliest. Hier komt ook de angst vaak vandaan. Je begeeft je in een onzekere situatie, in een ziekenhuis waar mensen rondlopen die je niet kent. Maar hoe meer je het idee hebt dat je ‘de regie hebt’ over je bevalling, hoe ontspannener en gemakkelijker de ervaring. Hoe je op dat punt komt, wordt omschreven in talrijke boeken over dit thema, die vaak gaan over de ‘zelfgekozen bevalling’. Misschien goed leesvoer voor de laatste paar weken?
Ter voorbereiding helpt het daarnaast ook om een bevallingsplan op te stellen. Hierin kun je instructies opgeven voor de verloskundigen. Zo kun je bijvoorbeeld aangeven of je wilt dat je partner aanwezig is, of je een ruggenprik wilt, of je de baby meteen na de bevalling bij je wilt hebben (dus zonder eerst te wassen en lang te onderzoeken), etc.
Dat alles is natuurlijk een van de belangrijkste, maar ook moeilijkste dingen in het leven, en niet alleen bij de geboorte: weten wat je echt belangrijk vindt.
Afbeelding: Shutterstock
Bronnen:
Your Pregnancy Week by Week, Prof. Lesley Regan, DK Limited, London, 2019, pp. 266 f.